Matterhorn
Col de la Madeleine...
Welke wielerfanaat kent deze Col nu niet?
Tijdens onze weg naar boven in de zetellift maakt onze skileraar er ons attent op dat we aan de rechterzijde oog in oog staan met die befaamde Col. In de zomer bijten de wielrenners er hun tanden op stuk en banen zich een weg naar de top. De baan is slechts 4 maanden per jaar bereikbaar. Vandaag ligt hij er besneeuwd en desolaat bij. Wel indrukwekkend, dat wel!
De zetellift brengt ons verder naar boven en we bereiken Sommet de la Madeleine. Dit is zowat het kruispunt voor het nemen van een aantal liften in het skidomein Le Grand Domaine. Voor ons ligt Torino. Achter ons ligt de majestueuze Mont Blanc. Skiërs (met voldoende expertise) die met Le Grand Domaine nog niet voldoende aan hun trekken komen, kunnen volledig off piste 12 valleien doorkruisen om dan uiteindelijk in Italië uit te komen. Dat laat ik met alle plezier aan de fanatici onder ons over.
Verder wordt aan La Madeleine kaas gemaakt in een onooglijk uitziend hutje. 3 boeren strijken er 100 dagen per jaar neer om hun 3000 koeien in de watten te leggen. De uitkomst is de uitstekende Beaufort. In Valmorel kan je deze kopen in de Cave Coopérative. Dan ben je zeker van de kwaliteit. Daar moeten we dus even passeren vooraleer we huiswaarts keren.
Net terug van een voormiddag skiën. Het skiweer vandaag is uniek. Zulke condities komen, volgens Roland, de skileraar, slechts 1 hooguit 2 x per seizoen voor: prachtig weer, praktisch geen wind, geen volk op de pistes en sneeuwcondities om u tegen te zeggen. We bereikten vandaag het hoogste punt van Le Grand Domaine op 2.550 m (La Lauzière). Op die top hadden we een prachtig zicht op de Matterhorn. Subliem gewoon, mijn dag kan niet meer stuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten