Cupcake time

Mijn zoon is sinds de Music for Life-actie van Stubru niet meer weg te slaan van het baktoneel. Wekelijks verzoekt hij mij de keuken in te mogen om zich aan de muffins of cupcakes te wagen.
Zelfs het dessertje voor zijn communie was een eigen cupcake-ontwerp. Vandaag was het weer zover: sunday, cupcake time. Ik geraak er soms een beetje door verveeld omdat normaal gezien ik ook diegene ben die nadien de keuken kan opkuisen. Nu, de blik van mijn zoon is niet te versmaden. Daarbij belooft hij plechtig nog alles op te ruimen ook, dus wat kan hem nog tegen houden? Niets dus!
Het voorbereiden, ingrediënten pakken, deeg maken, mixen en kloppen, oven aansteken en timer instellen.
Hij doet het allemaal als een volleerd patissier. Sinds kort is er nog de versiering bijgekomen. Ik was er niet zo voor te vinden. Die veel te gesuikerde exemplaren kunnen toch niet lekker zijn? We hebben enige tijd geleden de Aveve aangedaan om ons van de basis te voorzien: suikerpasta in 3 kleuren, chocoladestift,
3 steekvormpjes (bloem) en cupcakevormpjes (waar je je overigens zot in kan kopen). Onze rekening was niet mals: om en bij de € 20,00 en dan hadden we nog niets in onze mond natuurlijk. Die afwerking doet me wat aan de plasticine van weleer denken. Boekenwinkels puilen uit van de cupcake boeken in alle vormen en maten. Het is duidelijk hip!
Ondertussen heb ik de cupcakes en bijbehorende versiersels geproefd. De smaak valt mee maar geef mij toch maar een cupcake puur natuur met het recept van een 4/4de cake. De zoon kan er wat van en het is telkens een smullen van jewelste. Alleen....Die opruim van de keuken blijft mijn cup of tea! Dat is duidelijk! Eventjes aan iemand zijn oren trekken...