Zicht op Club Med Sinai Bay
Daarna gezwommen en gerelaxed.
Gisteren daarentegen was een drukke sportieve dag! De dag start om 10u met een volleybaltoernooi met een deel van The Insiders. Zelfs in de hitte waren om en bij 20 insiders bereid een balletje omhoog te slaan. Om de hete voetjes tegen te gaan, werd het veld regelmatig bespoten met water. Het feit dat we vlakbij de strandbar speelden was zeer welkom. De drankjes (water op dat uur van de dag) vloog ons allemaal om de oren. Na een afmattende strijd was team roos (als ik me niet vergis) kampioen.
Na een korte lunch vertrekken we even later om 13u15 aan de receptie met de bus naar Taba Heights. Een 15-tal gasten trekken naar de zee om de Club Med boot te nemen naar een rif 30 minuten verderop.
Ook hier slaagt de hitte ons om de oren. Eenmaal op de boot wordt het iets draaglijker.
We varen uit (na een paspoortcontrole) en zien Club Med Sinai Bay aan ons passeren aan de overkant. De skyline is prachtig. Alleen daarom al is een snorkeltrip (gratis overigens) aan te raden. Snorkelmateriaal en thermische pakken zijn aan boord. Ons snorkelavontuur begint en met een bang hartje steek ik mijn voeten in de vinnen, zet een duikbril op en steek de snorkel in mijn mond. Om in het water te stappen heb ik toch even aanmoediging nodig maar al bij al lukt het aardig. Onze instructeur gaat ons voor en toont ons de koralen. We mogen niets aanraken of meenemen. Met een enorme speed gaat hij er vandoor. Onze boot begint uit het oog te verdwijnen. Het idee dat we ook het hele stuk weer terug moeten zwemmen benauwd me een beetje. Maar het feit dat een tweede instructeur achteraan met een enorme boei mee zwemt, biedt enige houvast. Ik zet door en geniet van deze unieke ervaring! Voor een groentje in de onderwaterwereld voel ik me vereerd deze tocht te mogen ondernemen. En we zijn trouwens niet alleen. Ons gezelschap bestaat uit 8 insiders, 2 Zwitsers, een koppel Italianen en 4 Fransen. Na een zwempartij van een halve marathon komen we weer aan boord en worden verwend met vers fruit en water. De terugtocht vat aan. Bij aankomst in het resort aperitieven we erop los en gaan nadien met heel de groep dineren in, nogmaals, El Qitun. Aan de overzijde van de Rode Zee hebben we een adembenemend zicht op de lichtjes van Saoudie Arabië en Jordanië. We zijn moe maar besluiten toch mee aan te sluiten voor de beachparty. Loungezetels en een bar met voornamelijk cocktails kunnen ons overtuigen. De D.J. van dienst is de Chef de Village. Hij heeft er duidelijk plezier in en het duurt niet lang of iedereen staat min of meer blootvoets op de dansvloer (lees: strand bedekt met Egyptische tapijten). Een hevige warme bries waait ons om de oren maar is een welkome verkoeling. Rond 1u is de party over en ook onze batterijen zijn plat. Wat een dag! Meer van dat...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten